Gerry Dobbelaer

Pakje zorgen, 1991

Ineens hing daar het schilderij dat we moesten hebben. Tussen al die andere sprong het eruit door het gestage optimisme van de vrouwen die hun zorgen met zich meedragen.

Hoewel de titel suggereert dat het een zware zorgelijke toestand is in het universum van de vrouwen, straalt het schilderij juist optimisme en kracht uit. Ieder draagt haar last met zich mee, maar met het hoofd omhoog en stevig doorstappend. Het lijkt wel of er een onafzienbare rij vrouwen voorbijkomt en dat wij even een stukje mogen zien van deze vijf: kijk wij hebben allemaal onze zorgen. Het is maar hoe je het bekijkt, wij pakken ze op in lichte dozen en houden de moed erin. Zo stappen deze vrouwen door het leven.

Het wonderlijke is het tempelachtige gebouw in de verte waar je naar binnen kunt, als je de trappen ervoor hebt beklommen. Het ligt in een ongekend landschap van kale heuvels naar de verten achter de horizon. Er is een opening naar het lege golvende landschap, maar de vrouwen stappen gewoon door, eraan voorbij, optimistisch met de blik gericht op de toekomst. “Er is nog veel te dragen, dat lukt ons wel”, willen ze zeggen.

Om het hierboven verwoorde, maar ook om de warme kleuren werd dit ons schilderij.

Wil Stuart en Annemarie van Venrooij